Vormgevers
In 1968 vindt in het Stedelijk Museum in Amsterdam de tentoonstelling ‘Vormgevers’ plaats waarin eigentijdse toonaangevende product-ontwerpers uit binnen en buitenland naast elkaar worden geplaatst. Bellefroid is vertegenwoordigd met 5 serviezen. Uit zijn ‘Sphinx-periode staat er het theeservies ‘Maas’ (1934) en van Mosa de ‘Wilma’ (1953), Irma (1965), ‘Aristo’ (1967) en hotelservies ‘Flat’ (1967).
Literatuur
Voor bovenstaande levensbeschrijving is met name informatie ontleend aan:
Joséphine-Charlotte Scharmann,: ‘Edmond Bellefroid [1893 -1971], veelzijdig in vorm en verf’; uitgave Limburgs Museum, Venlo 2009.
Robert Fock: ‘Maastrichtse serviezen 1917 – 1937’; Zwolle 2007.
Ton Quik: ‘Assortiment en ontwerp. Fragmenten uit de recente geschiedenis van de Maastrichtse Keramische industrieën’ in Mededelingenblad Nederlandse vereniging van vrienden van de ceramiek 112, 1983/4.
Loe Maas en K. Sanders: ‘Edmond Bellefroid, monografie’; Maastricht 1953.
Afscheid
In 1970 neemt Bellefroid officieel afscheid van Mosa, precies op zijn 75e verjaardag. Een leven lang roken eist zijn tol; hij wordt ziek.
Januari 1971 overlijdt Edmond Bellefroid te Maastricht.
Internationale successen
Het werk dat Bellefroid voor Brunssum maakt betoont zich voor de consument te duur. De afzetmarkt is te klein. Rond 1950 verlaat hij dit atelier en trekt nu fulltime bij Mosa in. Het heeft zijn voordelen: hij kan er met het fijnere porselein werken in plaats van met aardewerk én hij heeft er carte blanche. Voor Mosa luiden Bellefroids ontwerpen een opleving in.
Het ‘Wilma’ servies valt ook internationaal in de prijzen en verovert op de Triënnale in Milaan 1954 zelfs de Gouden Medaille.
Een tweede succes-servies voor Mosa wordt ‘Noblesse’. Ook hiermee worden prijzen binnengesleept. Het ‘Noblesse’ theeservies wint ‘Le Signe d’Or’ van het Design Center te Brussel en een jaar later verovert het complete servies op de Wereldtentoonstelling in dezelfde stad de zilveren medaille. Hotelservies ‘Fiat’ wordt in 1968 in Faenza in Italië bekroond met de prestigieuze ‘Médaille d’Or du Président du Sénat d’Itali’.
Koninklijke eer
Ook persoonlijk valt Bellefroid de nodige eer ten deel. In 1955 ontvangt hij de Culturele Prijs Limburg voor zijn pionierswerk op het gebied van de industriële vormgeving en in 1957 ontvangt hij de ‘Eremedaille’ van Maastricht. In 1958 wordt Bellefroid benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Acht jaar later maakt Bellefroid persoonlijk kennis met prinses Beatrix. Mosa is uitgenodigd om voor het nationaal huwelijksgeschenk een 48-persoons statieservies te ontwerpen. Uiteraard gaat de ontwerp-opdracht naar Bellefroid. Hij reist samen met directeur Louis Regout naar paleis Drakensteyn om de prinselijke wensen te inventariseren. Nauwelijks meer dan een maand later kan het servies op paleis Soestdijk aan prinses Beatrix en haar aanstaande prins Claus worden aangeboden.
Ook Mosa richt zich tot de kunstenaar en biedt hem in 1947 de parttime positie van esthetisch adviseur aan. Het Klei-atelier wil het talent van Bellefroid best met hen delen. Mosa is aan vernieuwing toe en wie kan daaraan beter vorm geven dan Bellefroid. Voortvarend gaat hij aan het werk. Hij brengt schiftingen aan in de bestaande collectie, verbetert modellen en stelt een ontwerpprogramma voor de toekomst op. Hij creëert een hele serie nieuwe modellen waarvan ‘Wilma’ kort na verschijnen in de prijzen valt op een internationale kunstnijverheidsdemonstratie in Den Haag (1948).
Edmond Bellefroid
Pagina 3